"Den fjortende dag i måneden om aftenen" feirer de påske på sletten ved Jeriko. "Og dagen etter påsken åt de av landets grøde; usyret brød og tistet korn åt de den dag. Og mannaen hørte opp dagen etter, for nå åt de av landets grøde; Israels barn fikk ikke mere manna, men de åt det år av det som var avler i Kanaans land." De lange år i ørkenen var slutt, og Israel kunne endelig sette foten på Kanaans jord.